یا لطیف

گزارش «جوان» از هجوم خاموش یک سلاح نرم به حریم خانواده

به تازگی چند نمونه بازی رایانه‌ای مبتذل وارد بازار شده که ویژگی اعتیادآور این بازی‌ها، هشیاری دوچندان خانواده‌ها را می‌طلبد. ‌‌


رضا فرخی - به تازگی چند نمونه بازی رایانه‌ای مبتذل وارد بازار شده که ویژگی اعتیادآور این بازی‌ها، هشیاری دوچندان خانواده‌ها را می‌طلبد. ‌‌

به گزارش «جوان، ‌‌بازی‌های رایانه‌ای امروزه یکی از جذاب‌ترین سرگرمی‌ها برای جوانان جامعه ماست به خصوص درفصل تابستان که بعضی از نوجوانان بیشتر وقت ‌خود را پشت کامپیوتر و به بازی کردن می‌گذرانند. ‌‌اما سؤال مهم اینجاست که آیا والدین بر این بازی‌ها که بیشترین تأثیر را بر فرزندانشان دارد نظارت می‌کنند؟ اینکه آنها چه بازی‌هایی انجام داده‌‌اند و در این بازی‌ها چه صحنه‌هایی به نمایش گذاشته می‌شود؟

شاید از شنیدن این خبر همه ما شوکه شویم که در موج جدید بازی‌های وارداتی از غرب که به راحتی در اختیار نوجوانان و جوانان قرار گرفته است ابتذالی به نمایش گذاشته می‌شود که در فیلم‌های هالیوودی هم دیده نمی‌شود! و متأسفانه والدین تنها به دلیل اینکه یک بازی ساده است از کنار آن به راحتی عبور می‌کنند؛ بازی‌هایی مانند هوی رین ورزیدنت اویل ،فیر افکت،پلی بوی ،دسیمز تنها تعداد معدودی از ده‌ها بازی رایانه‌ای مبتذلی است که ابتذال آنها را تنها می‌توان در فیلم‌های مستهجن شرکت‌های تولید فساد مشاهده کرد. ‌

البته این موضوع مقوله تازه‌ای نیست و شروع ابتذال ‌در بازی‌های غربی را می‌توان از سال‌های دهه 90 یعنی در بازی « duck nukem» و بعدها « tom rider » و « taken» دانست. ‌‌آن زمان هر چند که این بازی‌ها ‌در همان سال‌ها هم به کشور ما وارد شد و به آسانی در اختیار نوجوانان قرار گرفت اما مسئولان و خانواده‌ها به تبعات آن توجه نکردند و خانواده به گمان اینکه ابتذال تنها در فیلم‌ها و کانال‌های ماهواره‌ای است فضا را برای استفاده از این بازی‌ها باز گذاشته و نظارتی هم بر آنها نکردند. ‌

اما اکنون که جامعه و خانواده‌ها متوجه این خطر شده‌اند آیا باید باز هم اجازه داد تا بازی‌های رایانه‌ای که به راحتی در گیم‌نت‌ها، ‌‌کافی نت‌ها و شرکت‌های فروش نرم افزار عرضه می‌شود روح نوجوانان کم سن و سال را آلوده ساخته و در همان ابتدای زندگی فکر و روان آنها را درگیر مسائل غریزی کند؟ اگر این اتفاق نامبارک رخ دهد آنها از هرگونه شکوفایی فکری و اخلاقی باز می‌مانند و اولین ضربه این موضوع متوجه تحصیل آنها خواهد بود؛ چرا که تکرار صحنه‌های مستهجن این بازی‌ها و اعتیاد به دیدن آن ها، ‌‌ذهن نوجوانان و جوانان را چنان درگیر خود خواهد کرد که دیگر جایی برای فکر کردن به تحصیل باقی نمی‌ماند. ‌‌

اما نکته فاجعه آفرین و مهمتر این است که میانگین سنی استفاده از این بازی‌ها 10سالگی تخمین شده است و این موضوع در حالی است که روی جعبه بسیاری از این بازی‌ها ‌که تحت پوشش وزارت ارشاد هستند میانگین سنی استفاده از آنها ثبت شده است! اما درکمال تعجب، ‌‌خانواده‌ها در اثر عدم آگاهی بازی‌هایی را برای فرزندانشان تهیه می‌کنند که اولاً تحت نظارت ‌وزارت ارشاد و شرکت‌های رایانه‌ای داخلی نبوده و ثانیاً میانگین سنی تعیین شده برای استفاده از این بازی‌ها متناسب با سن فرزندان آنها نیست. ‌

http://www.javanonline.ir/Nsite/FullStory/?Id=305866