بسم الله الرحمن الرحیم

چند روز پیش هفته نامه ارزشی یالثارات توسط وزیر ارشاد توقیف شد و هفته نامه 9 دی ( به خاطر افشای واقعیات توافق ژنو ) و روزنامه وطن امروز ( به دلیل افشای پرونده نفتی کرسنت) دادگاهی شدند.
هم چنین پرداختن به ماجرای فساد کرسنت برای نشریات ممنوع شد.
جالب است که ویر ارشاد چندی پیش در  مجلس گفته بود که «توقیف روزنامه هنر نیست».
همه این ها با ادعاهای روحانی مبنی بر  نقد پذیری! و دولت راستگویان! تدبیر و امید! اعتدال گرایی! مغایرت دارد.

متن زیر از سایت هفته نامه یالثارات(http://www.yalasarat.com) برداشته شده.

آیا برای وزیر،دولت یازدهم مقدس‌تر از مقدسات شیعه است؟
پاسخ روابط عمومی انصارحزب‌الله به وزیر ارشاد

پایگاه خبری انصارحزب الله- در پی موضع گیری اخیر وزیر ارشاد درباره توقیف هفته نامه یالثارات الحسین(ع) روابط عمومی انصارحزب الله در پاسخ به این اظهارات بیانیه ای به شرح ذیل صادر کرده است:

اظهارات خشم‌آلود و بی‌سابقه درباره یک هفته‌نامه منتقد، چیزی جز نسبت دادن اتهامات اثبات نشده و نیز نوعی فرافکنی و فرار به جلو از سوی وزیری است که در یک قدمی سلب صلاحیت قانونی از شانیت لازمه یک وزیر تراز جمهوری اسلامی قرار دارد.

گرچه رفتارهای خلاف قانون و خلاف شان وزیر ارشاد، طی مدت کوتاه مسئولیت، موجبات اعتراض مراجع بزرگوار تقلید، علمای بلاد، مجامع دانشجویی و رسانه‌های متعهد و مسئول گردیده و اخیرا نیز موجب اخطار قانونی نمایندگان محترم مجلس نسبت به سلب شان وی گردیده است، اما سوالات و ابهاماتی پیرامون اظهار اخیر ایشان مطرح است که به روشنی ماهیت ادعای وی را آشکارتر می‌سازد:

1- اگر وزیر در اظهارات خود پیرامون کثرت تخلفات یالثارات صداقت دارد، چگونه است که تا قبل از ماجرای ناعادلانه توقیف نشریه فقط دو تذکر از هیات نظارت به این نشریه رسید که یکی از تذکرات مربوط به درج سخنان یکی از نمایندگان محترم مجلس بود؟!

2- وزیری که حاضر به هیچ موضعگیری درباره روزنامه «بهار» نشده و سیل اتهامات را علیه یالثارات روا داشته، آیا در نظر وزیر آنچه یالثارات نوشته از متن مجرمانه بهار بر علیه مقدسات شیعه و نفی ولایت امیرمومنان(ع) کفرآمیزتر و هنجارشکنانه‌تر بوده است؟

3- چرا وزیر در برابر زیر سوال بردن مذهب ملی کشور حاضر به موضعگیری نیست اما نقد عملکرد دولت یازدهم او را این‌چنین خشمگین ساخته تا آنجا که برخلاف قانون خود را به جای دادگاه صالحه نشانده و کوهی از اتهامات را برخلاف قانون به یالثارات نسبت داده است. آیا برای وزیر، دولت یازدهم مقدس‌تر از مقدسات شیعه است؟

4- وزیر حتی به برنامه‌ها و گفتارهای رئیس جمهور نیز وفادار نیست آیا توقیف یک نشریه منتقد کمتر از یک ماه از سخنان رئیس جمهور در خصوص استقبال دولت تدبیر و امید از نقد منتقدین معنایی جز مخالفت علنی با مواضع رئیس جمهور دارد و اینکه جامعه باید کدام یک از این دو موضع را باور کند. لبخند روحانی به منتقدان و یا مشت آهنین وزارت ارشاد. آیا این عملکرد تمرد از سیاست‌های اعلام شده از رئیس جمهور نیست؟

5- رهبری نظام در دیدار با اعضای هیات دولت یازدهم آنها را به استقبال از نقد هر چند تند و تیز فراخوانده است. موضعگیری شدید و بی‌سابقه وزیر ارشاد در مورد یک هفته‌نامه منتقد حاکی از اوج خشم ایشان بوده است و نماد ولایت‌پذیری ایشان است. آیا وزیر تصمیم دارد این‌گونه فرامین رهبری را در خصوص استقبال از نقد منتقدین عملیاتی کند؟

والسلام
روابط عمومی انصارحزب الله

شهید محمد منتظری

برخی می گویند که: نخست بایستی مشکلات خود را حل کنیم و انگاه به دیگران رسیدگی کنیم. بایستی از انان سوال بشود که این "خود" چه خودی است؟ اگر خود ایرانی است که این فهم غلط از جغرافیا و قومیت خاصی می باشد. و آیا مگر توطئه گران و ابرقدرت ها ساکت می نشینند تا ما مشکلات خود را حل کنیم؟
هنگامی که بر اثر فرورفتن در لاک خود و تنها حل مشکلات داخلی، امواج خروشان انقلاب اسلامی فروکش کند، دشمنان با خیال راحت تری توطئه های خود را افزایش می دهند.
استقلال واقعی ایران بر اساس اسلامیت و بروز قدرت نوینی در سطح بین المللی و شکستن جو ساختگی به دست ابرقدرت ها- که ملت ها و دولت ها در کانال خواست آنان قرار بگیرند- امر کوچکی نیست که قدرتهای بزرگ در مقابل آن بی تفاوت باشند.

منبع:http://azadarya.mihanblog.com/

دکتر محمود احمدی‌نژاد اولین و آخرین سفر خارجی خود را با انجام مذاکرات هسته‌ای در نیویورک آغاز و با زیارت عتبات عالیات در عراق به پایان رساند.

اولین سفر خارجی دکتر محمود احمدی نژاد به نیویورک

بدرقه احمدی‌نژاد برای اولین سفر به نیویورک(شهریور 84)

عزیمت احمدی‌نژاد به نیویورک مقر مجمع عمومی سازمان ملل متحد(شهریور 84)

سخنرانی مقدماتی احمدی‌‌نژاد در صحن مجمع عمومی سازمان ملل

دیدار احمدی‌نژاد و پوتین در سازمان ملل

ادامه مطلب...




برچسب ها : دولت نهم و دهم  , اولین سفر به نیویورک  , آخرین سفر به عراق  , دکتر محمود احمدی نژاد  , سخنرانی سازمان ملل  , زیارت عتبات عالیات  ,

1

رجانیوز - مهدی خانعلی‌‎زاده: شاید اعضای کنگره آمریکا زمانی که بودچه چند صد میلیون دلاری را برای جنگ رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب می‌کردند، حتی به ذهنشان هم خطور نمی‌کرد که این هزینه هنگفت از خزانه ایالات متحده قرار است خرج «میمون بازی» رسانه‌های ضدانقلاب فارسی زبان شود؛ مساله‌ای که این روز‌ها حسابی بازار داغی پیدا کرده و تمام سایت‌های خبری اپوزیسیون دست به دست هم داده‌اند تا به کاربران و مخاطبان خود بقبولانند که این میمون، آن میمون نیست.

به گزارش رجانیوز، از‌‌ همان لحظه‌ای که سخنگوی کاخ سفید کاملا دستپاچه و با لبخندی عصبی روبروی خبرنگاران ایستاد و از نگرانی خود درباره سلامت و وضعیت جسمی میمون فضانورد ایرانی سخن گفت، مشخص بود که عدم توانایی در زیر سوال بردن توانایی فضایی و موشکی جمهوری اسلامی ایران سبب شده تا خط اصلی از سوی دولتمردان آمریکا به رسانه‌ها داده شود: ایجاد تشکیک درباره بازگشت سالم میمون ارسال شده توسط موشک پیشگام به فضا. 

این میمون، آن میمون نیست؛ شاید هم آن میمون، این میمون نیست! 

اولین جرقه و اصلیترین خط خبری در این زمینه را بخش فارسی تلویزیون دولتی آلمان (دویچه‌وله) که در یکی دو سال اخیر با جذب نیروهای سابق نشریات اصلاح‌طلب، رویکرد افراطی به خود گرفته، زد. دویچه‌وله در یک گزارش خبری با اشاره به بمب خبری تهران مبنی بر ارسال موجود زنده به فضا و بازگشت سالم آن به زمین، نوشت: «هفته گذشته ایران مدعی شد که با موفقیت یک گاوشگر حامل میمون را به فضا فرستاده است. انتشار تصاویر میمون ارسال شده پیش و پس از این سفر تردیدهایی را در مورد ادعای مقامات ایرانی در فضای مجازی مطرح کرده است. مقایسه تصاویر میمونی که ایران به همراه کاوشگر «پیشگام» خود به فضا فرستاد پیش و پس از این اقدام این گمانه را به شدت تقویت می‌کند که این تصاویر مربوط به یک میمون نیستند و مقامات سازمان فضایی ایران در کنفرانس پس از بازگشت این کاوشگر میمون دیگر را نمایش داده‌اند.» 

برگ برنده دویچه‌وله در گزارش خود که بازتاب فراوانی در رسانه‌های ضدانقلاب داشت و اصلیترین سند مورد ادعای این خط رسانه‌ای برای زیر سوال بردن دستاورد تاریخی ایران بود، اینجاست: «نکته عجیب تفاوت میمون فرستاده شده با میمون بازگردانده شده است. به وضوح در تمامی عکس‌ها مشخص است میمون فضانورد یک خال بزرگ گوشتی بر روی ابروی راست صورتش دارد.» 

تصویر مورد ادعای رسانه دولتی آلمان

اما واقعیت ماجرا چیست؟ 

مشاهده تصاویر مراحل ارسال «پیشگام» به فضا و انتقال او از آزمایشگاه و قرنطینه به درون موشک فضاپیما، نشان می‌دهد که اساسا هیچ خال گوشتی بر روی صورت میمون فضانورد حتی پیش از اعزام به فضا  وجود ندارد و تصاویری که رسانه‌های خارجی به آنها استناد کرده‌اند، مربوط به آزمایش سال 2011 است که ناکام ماند و به نتیجه نرسید.

پیشگام؛ لحظاتی قبل از انتقال به درون محفظه موشک

پیشگام؛ چند روز پس از آزمایش موفقیت آمیز ارسال به فضا و بازگشت به زمین

فیلمی که لحظاتی قبل از پرتاب موشک به فضا گرفته شده است نیز مشخص می‌کند که مورد ادعایی رسانه‌های ضدانقلاب، از پایه و اساس دچار ایراد است و اصولا خال گوشتی وجود ندارد که بخواهد پس از بازگشت «پیشگام» به زمین، از بین برود!

فیلمی که مراحل انتقال میمون فضانورد به درون موشک را نمایش می‌دهد

..فیلم اینجا..

 گفتنی است چند سال پیش زمانی که اقدام دانشمندان فضایی ایران در ارسال موجود زنده به فضا ناکام ماند و میمون ارسالی نتوانست زنده به زمین بازگردد، این مساله به طور شفاف از سوی مسئولان اعلام شد و هیچ ترسی هم در این زمینه وجود نداشت. بنابراین ادعای رسانه‌های غربی را می‌توان تنها به خشم و عصبانیت آنان از پیشرفت علمی ایران مرتبط دانست و البته گاف تاریخی آنها در انتشار تصاویر مربوط به آزمایش ناکام سال 2011 به جای آزمایش موفقیت آمیز سال 2013.

به هر حال ‌«پیشگام» با موفقیت به فضا پرتاب شده و بازگشته است؛ خواه بگویند میمونش خال دار بوده یا بی خال و این اولین قدم ایران برای گسترش حضور خود در فضا هم نیست. طبق برنامه‌ریزی انجام شده، ایران تا سال 1400 اقدام به ارسال انسان به فضا خواهد کرد؛ مساله‌ای که تاکنون تنها از سوی دو ابرقدرت بلوک شرق و غرب در زمان جنگ سرد انجام شده و جمهوری اسلامی ایران در صورت موفقیت در این زمینه، سومین کشور جهان خواهد بود. شاید ترس سخنگوی کاخ سفید و تقلای جریان رسانه‌ای ضانقلاب در این زمینه نیز بی‌ارتباط با به خطر افتادن جایگاه ایالات متحده آمریکا در عرصه فناوری فضایی هم نباشد؛ آن هم از سوی ایران؛ ایرانی که قرار بود با اقدامات تنبیهی آمریکا، «منزوی» شود اما این روز‌ها انگار انزوا را باید در جایی غیر از شرق آسیا و داخل مرزهای جمهوری اسلامی ایران جستجو کرد؛ شاید در آمریکای شمالی...

سال 92 هجری قمری(712 میلادی) مسلمانان به رهبری طارق بن عزیز با لشگری 7 یا 12 هزار نفری از شمال آفریقا وارد شبه جزیره ایبری (اسپانیا و پرتغال فعلی) شدند و با شکست مسیحیان تمدنی را به نام اندلس بنا نهادند که 800 سال اسپانیا را مهد تمدن و علم اروپا نمود . (آن زمان اروپا در جهل و تاریکی قرون وسطی بسر می برد) به عنوان مثال در پایتخت آنها (شهر قرطبه) 900 حمام عمومی وجود داشت که با سنگ های مرمر تزئین شده بود، مدارس رایگانی وجود داشت که دانشمندان بزرگی در ریاضیات، نجوم، شیمی و ... تربیت کرد (مثلاً جراحی های دقیق چشم در این تمدن انجام می شد.) سال 897 هجری قمری، فردیناند مسیحی با سپاهی به عمر این حکومت خاتمه داد. ابتدا کشتاری را آغاز کرد که سابقه نداشت حتی به مسلمانانی که مسیحی شده بودند هم رحم نکرد و در یک روز 3000 نفر از آنها را به نام عرب های خائن زنده زنده در آتش سوزاند. سپس تمام مساجد، دانشگاه ها و نهادهای تمدن را به بهانه حذف اسلام ویران کرد.

براستی علت افول این تمدن چه بود؟

شنیدن دلایل این سقوط از زبان یک نویسنده اروپایی (گوستاو لوبون) خالی از لطف نیست :

« دشمنان با انتشار فساد و رواج مشروبات الکلی و بی بند و باری و بالاخره در اثر اختلاف بین زمامداران حکومت، بر مسلمانان چیره شدند ..»

تحلیل مقام معظم رهبری پیرامون تلاش کشورهای غربی در اندلسی کردن ایران بصورت زیر بیان شده است :

“ تهاجم فرهنگی، مثل خود کار فرهنگی، اقدام آرام و بی سر و صدایی است. یکی از راه های تهاجم فرهنگی این بوده است که سعی کنند جوان های مؤمن را از پایبندی های متعصبانه به ایمان، که همان چیزهایی ست که یک تمدن را نگه می دارد منصرف کنند، همان کاری را که در اندلس، در قرن های گذشته کردند. یعنی جوان ها را در عالم به فساد و شهوترانی و می گساری و این چیزها مشغول کردند، این کار حالا هم دارد انجام می گیرد. . . .”( 21 مرداد 1371)

“ پیش از این در سال گذشته نیز، وقتی روستاها و شهرهای افغانستان بر اثر موشکهای آمریکایی ویران می شدند و ملت مظلوم افغانستان زیر بمباران آمریکایی ها دست و پا می زدند، یک استراتژیست نظامی آمریکا گفت: اگر به جای این موشکها، برای جوان های افغان، لباس زیر زنانه و وسایل شهوترانی و پوششهای سبک غربی و آمریکایی بفرستید، بدون صرف این هزینه می توانید افغانستان را تصرف کنید و خرج تسلیحات در کیسه تان باقی می ماند. به جای بمب و موشک و راکت، سی دی های پورنوگرافی و منظره ها و ادبیات مهیج شهوت را میان آنها ترویج کنید. آن وقت کار بر شما آسان می شود. . . سیاست امروز، سیاست اندلسی کردن ایران است. موضوعی که من با شما در میان می گذارم شکل موعظه ندارد، بلکه موضوعی اساسی است که با بهترین عناصر یک ملت - که شما جوانان باشید - در میان گذاشته می شود. . . نسل جوان کشور که بیش از نیمی از ملت و جمعیت کشور است، باید بداند در مقابل آرزوهای بزرگ، آرمانهای بلند و هدفهای مقدس و قابل قبول و موجه او چه موانعی وجود دارد. روزگاری مسلمانان در جنوب اروپا و اسپانیا تا جنوب فرانسه، کشوری اسلامی به وجود آوردند. این کشور مهد تمدن شد و علم در اروپا از همان تمدن اندلسی قرون اولیه اسلام شکوفا شد.... اروپایی ها وقتی خواستند اندلس را از مسلمان ها پس بگیرند، اقدامی بلند مدت کردند. آن روز صهیونیست ها نبودند، اما دشمنان اسلام و مراکز سیاسی علیه اسلام فعال بودند. آنها به فاسد کردن جوان ها پرداختند و در این راستا انگیزه های مختلف مسیحی، مذهبی یا سیاسی داشتند. یکی از کارها این بود که تاکستان هایی را وقف کردند تا شراب آنها را به طور مجانی در اختیار جوان ها قرار دهند. جوان ها را به سمت زنان و دختران خود سوق دادند، تا آنها را به شهوت آلوده کنند. گذشت زمان راههای اصلی برای فاسد یا آباد کردن یک ملت را عوض نمی کند. امروز هم آنها همین کار را می کنند.” (6 فروردین 1381)

بنابراین دو دلیل اصلی سقوط اندلس به صورت زیر می‌باشد :

الف- رواج فساد و فحشا

مسیحیان تاکستان های بزرگ و متعددی وقف کرده بودند که مشروبات حاصل از آنها به شکل رایگان بین جوانان مسلمان توزیع می شد. کارکنان این تفریحگاه ها دختران زیبا روی مسیحی بودند که تلاش آنها جلب جوانان مسلمان به سمت این مشروب فروشی ها بود. کم کم بسیاری از مردم و حاکمان به بی تقوایی و بی بند و باری روی آوردند.

ب- اختلاف و تفرقه

هر زمان که قدرت دولت مرکزی ضعیف می شد حاکمان محلی طغیان می کردند و برای تثبیت قدرت خود با پادشاهان مسیحی همجوار پیمان دوستی می بستند و دست آنها را برای کشتار و غارت برادران مسلمان خود باز می گذاشتند و حتی هنگام جنگ با جاسوسان خود ورود آنها را به قلعه های مسلمانان تسهیل می کردند.

* به نظر شما آیا نباید از سرنوشت اندلس عبرت بگیریم؟

حضرت آقا از سال 1368 جبهه جدید دشمن را تحت عنوان تهاجم فرهنگی به مسئولان گوشزد کردند و سال ها در سخنرانی های مختلف خواستار چاره اندیشی در این مورد شدند، اما دریغا که گوش شنوایی وجود نداشت. عده ای تهاجم را قبول نداشتند و می گفتند : « فرهنگ ها با هم تعامل می کنند نه تهاجم!» و عده ای غرق در سازندگی بودند و می گفتند : « به ما چه ! » و عده ای دیگر این را توهم توطئه می پنداشتند. نتیجه این شد که می بینیم! تهاجم فرهنگی تبدیل به شبیخون فرهنگی و سپس ناتوی فرهنگی شد و ما همچنان خودمان را به خواب زده‌ایم.

و من الله توفیق

منبع:فدایی ولایت

بازتابهای پیروزی حیرت انگیز مقاومت فلسطین در نبرد 8 روزه نوارغزه علیه رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد و برخی از آن به عنوان پیروزی جمهوری اسلامی ایران یاد کرده اند.

به گزارش مهر، در نهایت پس از 8 روز مقاومت ظفرمندانه مقاومت فلسطین علیه حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی، تل آویو در بدترین شرایط مجبور به پذیرش تمامی شروط مقاومت درباره توقف حملات علیه غزه، ترور شخصیتهای مقاومت و رفع تدریجی محاصره نوارغزه شد.

شرایطی که شاید پیش از این تحقق آن برای مقاومت اسلامی فلسطین از تحلیگران منطقه ای دور از ذهن بود. در همین رابطه رسانه های مختلف دیدگاههای متعددی به پیروزی مقاومت اسلامی داشته اند.

پیروزی جدید محور مقاومت به رهبری ایران

پس از برقراری آتش بس و شکست واضح رژیم صهیونیستی در حمله  نوارغزه ، خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس  از کمکهای معنوی و تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران قدردانی کرد.

محمود الزهار نیز شب گذشته در اظهاراتی تاکید کرد: هر قطره خونی که در تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی بر زمین ریخته شد، آغازی بر مرحله آزای فلسطین از دست اشغالگران است.

این مقام ارشد حماس در ادامه تاکید کرد: دورانی که دشمن علیه ما می جنگید پایان یافته و هم اکنون این ما هستیم که آنها را به مبارزه می طلبیم. این دوران، دوران خون و تفنگ است و انتخابی جز تداوم مقاومت فلسطین نداریم.

شبکه تلویزیونی القدس نیز با اشاره به پیروزی گروههای مقاومت تاکید کرد:  سنگهای سجیل مقاومت بر ستون ابرهای رژیم صهیونیستی پیروز شد.

المنار لبنان در گزارشی اعلام کرد: ایران بزرگترین پیروز جنگ غزه و مصر اصلی ترین سردرگم در وقایع 8 روز گذشته در غزه است.

در این گزارش المنار به مواضع مستحکم جمهوری اسلامی ایران در حمایت از گروههای مقاومت فلسطین و کمک به این گروهها اشاره کرده و اعلام کرد: البته در مواضع مصر پس از رژیم مبارک تغییر چندانی در نحوه حمایت از گروههای مقاومت فلسطین دیده نشد.

اسماعیل هنیه رئیس دولت حماس در نوارغزه تاکید کرد: دولت حماس از توافق آتش بس رضایت دارد و به  پیروزیهای مقاومت مباهات می کند.

سامی ابوزهری سخنگوی حماس نیز تاکید کرد: پیروزی مقاومت فلسطین در عملیات سنگهای سجیل ، نقطه عطفی تاریخی و آغاز مرحله آزادسازی کل فلسطین است.

بازتاب بسیار منفی آتش بس در تحولات داخلی رژیم صهیونیستی

این در حالی است که برقراری آتش بس میان حماس و رژیم صهیونیستی بازتابی بسیار منفی در تحولات داخلی رژیم صهیونیستی داشته که احتمالا موجبات حذف برخی شخصیتها از صحنه سیاسی این رژیم پیش از برگزاری انتخابات را فراهم می کند.

در همین راستا در پی شکست رژیم صهیونیستی در تجاوز علیه غزه و گروه‌های مقاومت اسلامی، بنیامین نتانیاهو "یوحنانا لوکر" مشاور نظامی خود را برکنار کرد.

شائول موفاز نیز اخیرا در اعتراض به شکست بنیامین نتانیاهو در جنگ علیه غزه و طرح تقاضای آتش بس، خوستار تظاهرات گسترده علیه نخست وزیر رژیم اسرائیل و بر کناری وی شد.

از سوی دیگر ، اعضای کنیست رژیم صهیونیستی با صدور بیانیه ای با اشاره به شکست ایهود باراک در جنگ اخیر خواستار برکناری وی از قدرت شدند. آنان همچنین طرح آتش بس را به معنای تسلیم این رژیم به خواسته های حماس دانستند.

 این در حالی است که ساکنان نقاط مختلف فلسطین اشغالی در اعتراض به ناکارامدی سیستم گنبد آهنین، علیه نتانیاهو و ایهود باراک دست به تظاهرات زده اند.

منبع:رجانیوز

تشییع کودک 11 ماهه که در پی اصابت راکت درگذشت

جستجو برای یافتن اجساد قربانیان حملات هوایی صهیونیستها

ویرانی ها و خسارات ناشی از اصابت راکت

ویرانی ها و خسارات ناشی از اصابت راکت

وداع با یکی از قربانیان حملات صهیونیستها

ستونی از دود ناشی از انفجار راکت

شلیک موشکهای مقاومت به سمت تل آویو

بقایای یک منزل مسکونی بعد از اصابت راکت جنگنده های صهیونیست

حمله صهیونیستها به دفتر رسانه های مستقر در غزه برای خاموش کردن صدای مقاومت غزه

ویرانی های ناشی از حملات هوایی

ویرانی های ناشی از حملات هوایی

شلیک موشکهای مقاومت به سمت تل آویو

ویرانی های ناشی از حملات هوایی صهیونیستها

انفجار بمب های متجاوزان صهیونیست در غزه

شلیک موشکهای مقاومت به سمت تل آویو

حمله صهیونیستها به دفتر رسانه های مستقر در غزه برای خاموش کردن صدای مقاومت غزه

کودکی فلسطینی در کنار مادر مجروحش در بیمارستان شفا- غزه

منبع:مشرق

به گزارش گرداب،مهر به نقل از یدیعوت آحارونوت گزارش داد که رئیس سابق موساد در جمع برخی از دانشجویان دانشگاه بن گوریون درباره گزینه نظامی علیه ایران هشدار داد.

"مئیر داگان"با احمقانه خواندن حمله به تاسیسات هسته ای ایران اظهار داشت: «کسی نمی خواهد مسئولیت پاسخگویی به این پرسش را بپذیرد که تنها با گذشت 5 دقیقه از حمله به ایران چه رخ می دهد؟ من معتقدم تنها 5 دقیقه پس از حمله به ایران ما خود را در برابر یک جنگ منطقه ای خواهیم دید.»

وی افزود: «اگر مطمئن بودم که حمله به ایران، برنامه اتمی این کشور را متوقف می کند، از انجام آن حمایت می کردم.»

رئیس سابق موساد همچنین از ضعف کابینه نتانیاهو در اداره مسائل سیاسی به شدت انتقاد کرد.


خاطرنشان می شود داگان اخیرا نیز اظهاراتی در زمینه خطرناک بودن حمله به ایران بیان داشت که به مذاق برخی از شخصیتهای صهیونیست خوش نیامد.

پایگاه خبری انصارحزب الله:شاید برای اولین بار در طول تاریخ گفت وگوهای هسته ای ایران و غرب- از سال 2003 تاکنون- طرف های غربی در آستانه مذاکرات استانبول مواضعی بیان کردند که تا پیش از این همواره با آنها به مثابه خط قرمز برخورد می شد. اگرچه نشانه های اندکی وجود دارد که در محاسبات راهبردی، تصمیم ها و رفتار غرب تغییر جدی ایجاد شده باشد، اما آنچه ظاهراً به چشم می خورد این که ادبیات غربی ها به نحو ملموسی تغییر کرده است.
 
خطوط قرمزی که ظرف مدت زمانی حدود یک دهه با جدیت ترسیم و هر لحظه پر رنگ تر شده بود امروزه جای خود را به اظهاراتی محتاطانه داده است. کلماتی مانند غنی سازی اکنون به آسانی حتی از جانب آمریکایی ها هم به عنوان «بخشی از حق ایران» به کار برده می شود در حالی که آشنایان با تاریخ پرونده و برنامه هسته ای ایران به خوبی می دانند که این امر تاکنون به عنوان یک تابو از سوی غربی ها مطرح می شده است.

این یادداشت می کوشد بی آنکه درباره نتیجه مذاکرات استانبول 2 داوری کند، توضیحی مختصر در این باره ارائه کند که چه چیز در موضع 1+5 به طور واقعی و یا ظاهراً تغییر کرده، علت این تغییر چه بوده و چقدر باید برای آن اهمیت قائل شد.

از حدود دو هفته قبل از مذاکرات، منابع مختلف غربی بویژه دو روزنامه مهم آمریکایی یعنی واشنگتن پست و نیویورک تایمز مجموعه اطلاعاتی را به نقل از مقام های عالی رتبه آمریکایی درز دادند که ظاهراً حاکی از یک چرخش مهم در مواضع راهبردی آمریکا در قبال برنامه هسته ای ایران بود. برای اینکه دقیقاً معلوم شود، به چه دلیل این مواضع جدید را چرخش راهبردی خوانده ایم، لاجرم نگاهی به گذشته ضرورت دارد.

1- تا پیش از این وقتی آمریکایی ها از ضرورت اعتمادسازی از سوی ایران حرف می زدند، دقیقاً هیچ معنایی جز این در ذهن نداشتند که هر نوع عملیات غنی سازی در ایران باید متوقف شود. از دید طرف غربی این تنها گام اعتمادسازی بود که می توانست ماهیت منحصراً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران را تضمین کند. به عبارت دیگر، وقتی طرف غربی درباره برنامه صلح آمیز ایران حرف می زد، در واقع چیزی غیر از این نمی گفت که تنها یک نوع برنامه هسته ای وجود دارد که بتوان گفت صلح آمیز است و آن برنامه ای است که «فاقد غنی سازی» باشد و در نتیجه مفهومی به نام «غنی سازی صلح آمیز» اساساً از دایره بحث خارج می شد.

اما اکنون مقام های غربی و حتی مؤسسه رادیکالی مانند ISIS - که عملاً بازوی پژوهشی سازمان سیا درباره جنبه های فنی برنامه هسته ای ایران محسوب می شود- به روشنی می گویند که غنی سازی 3 تا 5/5درصد در ایران قابل پذیرش است و باید همه تلاش ها را بر این متمرکز کرد که ایران از سطوح بالاتر غنی سازی صرف نظر کند. بنابراین، دورانی که می توان آن را دوران «انکار حق غنی سازی ایران» خواند عملا به پایان رسیده است.

2- دومین تغییر رویکرد اساسی که می توان در ادبیات کنونی 1+5 مشاهده کرد این است که این گروه در حال تطبیق دادن خود با ادبیات مذاکراتی جدیدی است که می توان آن را ادبیات «گام های متقابل» نامید.

تا پیش از این، ماجرا همواره اینگونه بود که غربی ها از ایران می خواستند تعهداتی را بپذیرد و گام هایی را در مقابل آنها بردارد بی آن که خود را موظف به هیچ نوعی از اعتمادسازی در مقابل ایران بداند.
 
گویی این فقط وظیفه ایران است که اعتماد غربی ها را به برنامه خود- برنامه ای که هرگز حتی یک نشانه از انحراف آن یافت نشده- جلب کند و در مقابل گروه 1+5 و بویژه دولت آمریکا یک طلبکار ازلی و ابدی است که همه باید به آن حساب پس بدهند. اما اگر اظهارات مقام های غربی در یکی دو هفته گذشته را به دقت پیگیری کنیم یکی از مهمترین نکات در آن این است که ادبیات اعتمادسازی یک طرفه تقریبا به طور کامل کنار گذاشته شده و گروه 1+5 پذیرفته است که باید در ازای هر گامی که ایران برمی دارد این گروه هم یک گام متقابل بردارد و فرایند به طور تدریجی، مرحله به مرحله و گام به گام تنظیم شود.

هیلاری کلینتون در سخنان دیروز خود در اجلاس «جی 8» گفته است غرب می داند ایران تضمین هایی مطالبه خواهد کرد و آماده است این موضوع را در نظر بگیرد. سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه هنگام بازگشت از اجلاس «جی 8» به دیدار خود با مقام های آمریکایی اشاره کرده و گفته است که همه طرف ها به این باور رسیده اند که باید یک روند آرام، تدریجی و گام به گام در پیش گرفته شود که در آن به ازای هر یک گامی که ایران برمی دارد طرف مقابل هم یک گام بردارد. بیانیه اجلاس «جی 8» هم می گوید این گروه از یک رویه «گام به گام» در مقابل ایران حمایت می کند.

در پیش گرفتن راهبرد مرحله به مرحله در مذاکرات می تواند به این معنی باشد که غرب دریافت درخواست اعتمادسازی یک طرفه از جانب ایران بیهود است و بنابراین خود را آماده کرده که با تعدیل برخی از مواضع سابق، از موضع طلبکاری پایین آمده و خود نیز گام هایی برای جلب اعتماد ایران بردارد.

این تلقی اساسا اشتباه است که رویکرد گام به گام یک رویکرد روسی است. در واقع این موضوع هیچ ربطی به روسیه ندارد الا این که روس ها اولین کشوری بودند که بر این مبنا طرحی آماده کردند، طرحی که هرگز نهایی نشد.

نفس این موضوع که غربی ها فرمول «این در ازای آن» را پذیرفته اند چنانچه بر نظر خود پابرجا بمانند، نشانه یک عقب نشینی است و خبر از این می دهد که 1+5 متوجه شده مذاکرات فله ای و گرفتن ژست درخواست های بزرگ در ازای امتیازهای کوچک، راه به جایی نخواهد برد.

3- سومین تغییر محسوس این است که گروه 1+5 آشکارا خواهان آن است که مذاکرات با ایران به هر شکل ممکن و حتی بدون اینکه حداقل های مورد نظر این گروه تامین شود ادامه پیدا کند. از همه آنچه که غربی ها در این چند روز گفته اند اگر بخواهیم فقط یک نکته بیرون بکشیم اینطور می شود گفت که غرب خواهان تداوم مذاکرات است.

جالب است در حالی که هنوز حتی دور اول مذاکرات برگزار نشده بود، رسانه ها و مقام های غربی از قطعی بودن دور دوم خبر می دادند. به خوبی روشن است که غرب به تداوم مذاکرات صرف نظر از اینکه درون مذاکرات چه می گذرد نیازمند است و این نیاز به آشکارترین و بی پرده ترین شکل ممکن ابراز می شود. پیش از این رویه کمتر اینگونه بوده است.

در گذشته به کرات شاهد بوده ایم که طرف غربی در حالی که امکان تداوم مذاکرات وجود داشته و حتی راه حل های مرضی الطرفینی هم روی میز بوده، نه فقط علاقه ای به ادامه یافتن گفت وگوها از خود نشان نداده بلکه گاه بی هیچ دلیلی آن را تا مدت زمان نامشخص تعطیل کرده است.

به نظر می رسد، از یک منظر اجمالی علت این تغییرات ریشه در مجموعه ای از ارزیابی ها باشد که اخیرا در ذهن طرف غربی شکل گرفته است.

نخست اینکه تغییرناپذیری مواضع ایران و معامله ناپذیری آن بر سر حقوقش اکنون کاملا برای غربی ها روشن شده است. مدت زمان زیادی طول کشید تا برای 1+5 روشن شد که محاسبات راهبردی ایران تابعی از فشار این و آن نیست ولی حالا این امر بدل به یک ارزیابی قطعی شده است.
 
بیش از یک دهه مقاومت ایران ذهنیت غربی ها را درباره الگوی رفتار ایران اصلاح کرده است یا اگر هم اصلاح نشده باشد حداقل این است که فهمیده اند تصمیم گیرنده نهایی در ایران کسی نیست که بتوان او را با فشار و تهدید وادار به انجام کاری کرد یا از انجام کاری باز داشت که مستقیما با آینده، سرنوشت، اعتبار و پیشرفت کشور مربوط است.

علت دوم به اختلافات حاد درونی 1+5 باز می گردد. این چیزی است که حتی اگر بیان نشود - که می شود- به آسانی در اظهارات روزانه اعضای 1+5 هم قابل مشاهده است ضمن اینکه اصل قضیه فراتر از اینهاست.
 
سه مسئله موقعیت راهبردی ایران در منطقه بویژه بعد از انقلاب های اسلامی یک سال گذشته، قدرت ملی بالای داخلی در ایران و رهبری خردمند و هوشمند آن عواملی است که بر اختلاف های درونی 1+5 دراین باره که اساسا با ایران چه باید کرد به شدت افزوده است.

اکنون فاجعه بارترین درخواست برای این گروه این است که از آنها خواسته شود درباره ایران یک حرف واحد بزنند. حتی مشخصا درباره بحث هسته ای هم دید یکسانی وجود ندارد طوری که می بینیم ارزیابی های راهبردی و اطلاعاتی آمریکا از اسرائیل هم فاصله گرفته چه رسد به روسیه و چین.

بنابراین می توان حدس زد که گروه 1+5 خود را نیازمند خرید زمان برای حل و فصل اختلاف های داخلی اش می داند. یکی از علت های این همه اصرار این گروه بر اینکه از هم اکنون درباره دور دوم این مذاکرات توافق شود همین است که آنها می خواهند زمان بیشتری برای رایزنی درونی در اختیار داشته باشند ضمن اینکه اساسا نمی دانند در دورنما امکان شکل دهی به یک نظر اجماعی درباره ایران وجود دارد یا نه.

سومین عامل به شکست سیاست های مهارکننده، بازدارنده و الگوهای فشار 1+5 در مقابل ایران باز می گردد. 1+5 هر چه در چنته داشته رو کرده و اکنون نگران است که اگر بار دیگر ایران کوتاه نیاید - که نخواهد آمد- آن وقت باید چه برگی را رو کند. بحران گزینه اکنون درون این گروه بسیار جدی است پس منطقا باید از قرار گرفتن در وضعیتی که مجبور به رویارویی مجدد با ایران باشند اجتناب کنند.
و اما، قضاوت درباره آن که این تغییرات راهبرد است یا تاکتیک به زمان و مشاهده نشانه های عملی نیاز دارد.

مهدی محمدی
منبع:کیهان

پی نوشت :اینجانب نویسنده این وبلاگ یکی از علل عقب نشینی غرب را حماسه حضور پرشور مردم در انتخابات مجلس میداند زیرا که چرخش مواضع غرب بعد از انتخابات درباره جنگ با ایران مشهود است . آن ها وقتی دیدند که با ماه ها تبلیغ بر ضد نظام و انتخابات در غول های رسانه ای شان با جوسازی ها و سیاهنمایی های بی سر و ته شان و با فلان وفلان و فلان  نتوانستند اعتماد و روحیه ملت ایران را کم کنند فهمیدند که در افتادن با چنین ملت فهیم و مصممی امکان پذیر نیست و حتی اگر سیاستمداران ایرانی کوتاه بیایند این مردم کوتاه نمی آیند پس پاینده باد ایران و پاینده باد ایرانی.